Ken je die reclame van een thuisopleider waarbij iemand op zijn werk zegt: “Maar we kunnen hem ook testen?” en hij dan kiest voor een ander beroep. Nou, dit is dus geen advertorial voor zo’n bedrijf. Dit is ongeveer het gevoel dat deze conducteur moet hebben gehad. Want in de trein van het leven heb je het gevoel dat deze voortdurend voorbij dendert. Maar wat als je nou zelf de conducteur van een vervoersbedrijf bent en die trein net vijftien minuten lang stil heeft gestaan, omdat de NS het weer eens niet geregeld heeft?
Eén ding is wel duidelijk: niet alleen de reizigers van de NS zijn helemaal klaar met het bedrijf, maar de medewerkers ook. Zoals deze conducteur die een praatje moet houden. En het zit allemaal behoorlijk tegen. Zo heeft het bedrijf het volgens de conducteur weer eens niet voor elkaar gekregen om het juiste materieel op tijd op de juiste plek te krijgen. Vanuit Hilversum heeft dat geleid tot ruim een kwartier vertraging. Voor niemand leuk, natuurlijk. Maar de Wet van Murphy zegt dat als één ding tegenzit, er nog meer dingen zullen tegenzitten. En dat is precies wat er hier gebeurt. Want ook één van de deuren van de trein is kapot en ook dat krijgt de NS maar niet meer gerepareerd. En het bedrijf heeft ook storing na storing.
De conducteur is dan ook behoorlijk ontevreden over het bedrijf waar hij voor werkt. Hij vindt het onvoorstelbaar dat het zo vaak fout gaat bij de NS. Het is nu aan de medewerkers aan boord om het de reizigers naar de zin te maken en de machinist mag de vertraging weer proberen in te rijden. Maar de vrees is dat de trein tussen andere treinen terechtkomt en daardoor nog verder achter zal komen te liggen.
Aan het einde van het praatje is het vaste prik dat de conducteur nog even de naderende stations opnoemt en het eindstation. Maar als ook dat fout gaat, hoor je de conducteur diep zuchten. Alsof hij aan het einde wil zeggen: “Dat was mijn mededeling, dan ga ik nu mijn ontslagpapieren indienen.” Via Spoekle.